La versión inglesa de Judas 1:4 declara que Dios es el único señor, además del señor Jesucristo, es decir: puede significar que el único Señor es Dios el padreademás del señor Jesucristo.
Como la KJV, también, la World English Bible y la Young’s Literal Translation.
La Biblia Douay-Rheims (DRB), no menciona a Dios de nuevo, pero está claro que es como la KJV, es decir: la DRB incluye una descripción a Jesús.
En otras traducciones, declaran que Jesucristo es ambos: Maestro y Señor.
Por lo tanto, está claro que hay diferencia entre las dos traducciones.
Judas 1:4 (RV):
- Porque hay algunos hombres que se han introducido inadvertidamente, que desde antes estaban destinados a esta condenación, hombres impíos, que han desviado la gracia de nuestro Dios en lascivia, y negando al único Señor Diosy a nuestro Señor Jesucristo.
Judas 1:4 (DRB):
Porque algunos hombres han entrado secretamente, (de los cuales se escribió hace mucho tiempo para este juicio), hombres impíos, convirtiendo la gracia de nuestro Señor Dios en desenfreno, y negando al único soberano Gobernantey nuestro Señor Jesucristo.
Está claro que la DRB mencionó la palabra «Dios» una sola vez, pero parece que la KJV.
Judas 1:4 (ASV):
- Porque hay algunos hombres que se han introducido privadamente, {cf15i los que de antemano fueron escritos para esta condenación, hombres impíos, convirtiendo la gracia de nuestro Dios en lascivia y negando a nuestro único Maestro y Señor, Jesucristo.
Judas 1:4 (GNT):
- παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριτα μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
Entonces, ¿cuál es el (texto griego original) más exacto, y (la traducción) del versículo?
- La cuestión no es de traducción sino de crítica textual. Ambos pueden ser «precisos» y fieles a su texto. En cuanto a la traducción de la ASV, se trata más bien del sentido de δεσπότης y κύριος en este contexto. Para el primero véase 2 Pedro 2:1. – usuario33125
- Si el artículo definitivo se repite antes de cada sustantivo principal, entonces se hace referencia a más objetos. Así, si el griego dice el único Dios Déspota y el Señor de los nuestros Jesucristoentonces sí que se habla de dos Señores; pero si se lee el único Dios Déspota y el Señor de nuestro Jesucristoentonces lo más probable es que se refiera a una sola persona, suponiendo que el griego se haya conservado con precisión en primer lugar. – > Por Luciano.
La ASV y la KJV se basan en un conjunto diferente de manuscritos griegos, por lo que esto podría explicar parte de la diferencia. Según el aparato de la 27ª edición del Nuevo Testamento de Nestlé-Alandia Nuevo Testamento Griego ¡hay algo así como dos docenas de variantes que se pueden construir de Judas 4!
La ASV data de 1900-1901 y no he podido averiguar con seguridad en qué texto griego se basa, pero Wikipedia dice que es la segunda, después de la NASB, en concordancia con la 28ª edición de Nestle-Aland. Este texto es:
παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρίμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν χάριτα μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
Se supone que la versión King James ha seguido de cerca el Textus Receptus de Scrivener de 1881, que dice:
παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρίμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν, καὶ τὸν μόνον δεσπότην Θεόν, καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
Las palabras en negrita son las que son diferentes en las dos versiones.
Como vemos arriba, el texto griego probable para la ASV dice literalmente:
… τὸν μόνον δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν
… el único maestro y Señor de nosotros Jesucristo.
Por otro lado, la redacción en el Textus Receptus de la KJV parece haber sido ligeramente diferente:
… τὸν μόνον δεσπότην Θεόν, καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν
… el único maestro Dios, y Señor de nosotros Jesucristo.
La comparación es un poco confusa aquí porque la KJV eligió traducir tanto δεσπότης (despotēs – viz. «déspota») y κύριος (kyrios) como «Señor», mientras que la ASV distingue correctamente (creo) entre las dos palabras.
Creo que esto podría ayudar a explicar las diferencias entre las dos traducciones aquí.
- Sí. Robert Young está de acuerdo con usted en su traducción literal y nuestro único Maestro, Dios y Señor — Jesucristo — negando,. – > .
Hay una diferencia en los textos griegos en Judas 1:4. La última parte del versículo se lee de dos maneras en los MSS griegos:
- καὶ τὸν μόνον Δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι. (y negar a nuestro único Maestro y Señor, Jesucristo.) Esta lectura se apoya en (fechas entre paréntesis): P72(~300), P78(~300), 01(~350), 02(V), 03(IV), 04(V), 33(IX), 81(1044), 307(X), 436(~1200), y muchos más. Este es el texto que aparece en NA28, USB5, W&H, Souter, THGNT, SBL, NIVGNT, etc.
- καὶ τὸν μόνον δεσπότην θεὸν καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν χριστὸν ἀρνούμενοι. (y negando al único Señor Dios, y a nuestro Señor Jesucristo). Esta lectura se apoya en (fechas entre paréntesis): 044(~900), 018(IX), 019(VIII), 025(IX), 5(XII), 1175(X), 1448(XII), 1611(XII), 1735(X), 2429(X), más algunas más. Este es el texto adoptado por R&P Byzantine text, Majority Text, Textus Receptus, etc.
El texto NA28 y el UBS5 consideran que la primera variante es casi ciertamente correcta (marcada como {A}), ya que la segunda variante parece haber surgido mucho más tarde (en el siglo IX).
- Otra ocasión en la que el texto de Westcott & Hort/Nestle Aland se pone del lado de los unitarios. No es sorprendente, dadas las inclinaciones del Dr. Vance y del Dr. Hort. – > .
- @NigelJ – un comentario particularmente extraño a la luz del hecho de que Wescott, Hort, Aland & Nestle no eran unitarios y se oponían bastante a ello. En cualquier caso, la lectura de la NA28 no apoya el unitarismo. Pero, supongo, nada convencerá a los devotos del texto bizantino. – > .